நாயா? குதிரையா?

பின்னங்காலில் எழுந்து நின்றால் 6 அடி 5 அங்குலம் (ஏறத்தாழ 2 மீட்டர்) இருக்கும்! இதன் நிறையோ 276 இராத்தல் (125 கிலோ)! சாதாரணமாக இது எழுந்து நின்றால் ஏறத்தாழ 50 அங்குலங்கள் (1.27 மீட்டர்) இருக்குமாம் - பாதத்திலிருந்து தலை வரை. மார்பு அளவு 59 அங்குலங்கள் (1.5 மீட்டர்). 29 அங்குல (74 செண்டிமீட்டர்) கழுத்து. குதிரைகளுக்குப் பயன்படுத்தப்படும் மேலங்கிகளைத்தான் குளிர், மழைக்காலத்தில் இதற்கும் பயன்படுத்த வேண்டும். இதன் பாதம் ஒரு சாப்பாடுத் தட்டளவு பெரியது.

உண்மையிலேயே ஓர் அரக்கன் தான். இன்னும் வளர்ந்து கொண்டிருக்கும் இந்தப் பாரிய நாய்தான் பிரிட்டனில் மிகப் பெரியதாம்.

பெயர்: ஸாம்சன்.

இதற்குத் தீனி போட மட்டும் மாதம் 60 பவுண்டுகள் செலவாகிறதாம். ஒரு நாளைக்கு நான்கு தடவைகள் இரண்டு மைல் நடை கூட்டிச் செல்ல வேண்டுமாம். இந்த நாயைக் ஆறு மாதக்குட்டியாக வாங்கியபோதே 226 இராத்தல் நிறை இதற்கு. இவன் எப்படி உருவானான்? நியூஃபண்ட்லாண்ட் இன அப்பாவுக்கும் கிரேட் டேய்ன் இன அம்மாவுக்கும் நடந்த கள்ளக் காதலில் வந்து உதித்தவன் இவன். இப்போது இவனுக்கு மூன்று வயதாகிறது.

நியூஃபண்ட்லாண்ட் இன நாய்கள் பெயர் சுட்டுவது போல கனடாவில் 1700களில் உருவாயின. பெரிய அளவான இந்த நாய்கள் பண்ணைகளில் வேலை செய்யப் பயன்படுத்தப்பட்டன. என்னென்ன வேலைகளை இவை செய்ய வல்லன? பாதுகாத்தல், மாடுகளை மான்களை ஒன்றாக ஓரிடத்தில் ஒடுங்கவைத்தல்,

சிறிய வண்டிகளை இழுத்தல், வேட்டையாடுதல், நீரினுள்ளிருந்தோ மலைகளிலோ ஆபத்திலிருந்து மனிதரைக் காப்பாற்றுதல் போன்றவை. கிரேட் டேய்ன் இன நாய்கள் 1400களில் ஜேர்மனியில் தோன்றின (பெயரைப் பார்த்து டென்மார்க்கிலிருந்து தோன்றியிருக்கலாம் என்று எண்ணாதீர்கள்). மிகப் பெரியளவு வளரக்கூடிய நாய்கள் இவை. நியூஃபண்ட்லாண்ட் இன நாய்கள் செய்யக்கூடிய அத்தனை பணிகளையும் இந்த கிரேட் டேய்ன் இன நாய்களும் செய்யக்கூடியன. ஆக இந்த இரண்டும் சேர்ந்து உருவான இந்த ஸாம்சன் இத்தனை பாரிய அளவில் வளர்ந்திருப்பதில் ஆச்சரியமேதுமில்லை.

இவ்வளவுக்கும் இவன் நல்லவனாம். யாருக்கும் எந்தத் தீங்கும் செய்யாதாவன். ஆனால் ஒரே ஒரு பிரச்சனை: இவனது உறட்டை ஒலியைத் தாங்க முடியவில்லையாம்.

நியூஃபண்ட்லாண்ட் இன நாய் மற்றும் கிரேட் டேய்ன் இன நாய்

படங்கள்: இணையத்திலிருந்து

மனம் மயங்குதே

அழகான பொருள்களிலும் அழகான மனிதர்களையும் கண்டால் நமது மனம் ஈர்க்கப் படுகிறதே, ஏன்? அந்த மனதை மயக்கும் அழகு அல்லது ஏதோ ஒன்று என்ன? கொஞ்சம் பெரிய தலை, பெரிய விழிகள் இவற்றைக் கண்டால் போதும், நமது மனம் தன்னிலை இழந்து விடுகிறதே! இவற்றுக்கு அப்படி என்னதான் சக்தி இருக்கிறது, இப்படி எங்களைக் கட்டிப் போட. இதற்கும் ஏதாவது அறிவியல் விளக்கம் உண்டா?

மனதை மயக்கும் சக்தி கொண்டவை என்று இதுவரை கண்டறியப் பட்டவை: கொஞ்சம் பெரிய தலை, பெரிய கொஞ்சம் கீழாக இருக்கின்ற கண்கள், ஆப்பிள் கன்னங்கள், சிறிய சற்று பருத்த கைகள் மற்றும் கால்கள், சிறிய உள்ளங்கைகள் மற்றும் பாதங்கள். இவையெல்லாம் ஒரு குழந்தையின் தன்மைகள் அல்லவா? அதுவும் குழந்தை பிறந்தவுடன் இப்படியான தன்மைகளை நன்கு வெளிப்படுத்தும். குழந்தை வளர வளர இந்தத் தன்மைகளில் பல மறைந்து போகும். உடம்புடன் ஒப்பிடும்போது தலையின் அளவு சிறிதாகிவிடும்; நாடி பெருத்துவிடும்; கைகளும் கால்களும் நீண்டு வளர்ந்து விடும். குழந்தைத் தன்மை விட்டுப் போய் விடும்.

அப்படியானால் ஏன் குழந்தைத் தன்மைகள் அந்த அளவுக்கு எங்களை மயக்கி வைக்கின்றன? இதற்கு ஏதாவது காரணம் இருக்க வேண்டுமல்லவா? பரிணமத்தின் படி யோசித்தால், இப்படி ஒரு மயக்கும் தன்மை எங்கள் மனதில் உண்டாவதால் நமக்கு ஏதோ ஒரு நன்மை இருந்தாக வேண்டுமே! அப்படி என்ன நன்மை இருக்க முடியும்?

லட்சக்கணக்கான ஆண்டுகளுக்கு முன் நமது மூளையின் அளவு அதிகரிக்க ஆரம்பித்தது. அதனால் பிறக்கும் குழந்தையின் தலையும் பெருக்க ஆரம்பித்தது. ஆனால் பெரிய தலை உள்ள குழந்தைகள் பிறப்பது பெரிய சங்கடமாகிவிட்டது. குழந்தையின் தலையின் அளவு அது வெளியே வரவேண்டிய பாதையின் அளவினால் மட்டுப்படுத்தப் பட்டது. அப்படியானால் இதற்கு என்ன வழி? இயற்கை கண்டுபிடித்த வழி: நமது குழந்தைகளில் மூளை பிறக்கும்போது ஏறத்தாழ 25% மட்டும்தான் வளர்ச்சியடைந்திருக்கும். மிருகங்களை எடுத்துக் கொண்டால் அவற்றின் மூளை வளர்ச்சி பிறக்கும்போதே ஏறத்தாழ முற்றுப் பெற்றிருக்கும். பிறந்த உடனேயே பல மிருகங்களின் குட்டிகள் தாமாகவே நடக்க ஆரம்பித்துவிடுகின்றன. நமது குழந்தைகளோ தானாக நடக்க ஆரம்பிக்க ஏறத்தாழ 12-16 மாதங்கள் எடுத்துக் கொள்கின்றனர். பல வருடங்களுக்கு இந்த மனிதக் குழந்தைகள் பெற்றோரையே நம்பி இருக்கின்றனர். வளர்ந்தவர்கள் எவரதும் உதவி இல்லாவிடில் குழந்தைகள் உயிர் தப்பவே முடியாது.

குழந்தைகள் வளர்ந்தோரையே நம்பி இருக்கவேண்டுமென்றால், அத்தனை காலத்திற்கு தம்மை மிகக் கவனமாக பார்த்துக் கொள்வதற்கு வளர்ந்தோரை ஈர்க்கும் சாதனமே மேற்சொன்ன மயங்க வைக்கும் தன்மைகள். இந்த சக்தி மிகப் பலம் வாய்ந்தது. அதனால் தான் எமது குழந்தைகள் அல்லாமல் வேறு எந்தக் குழந்தையைக் கண்டோமென்றால் கூட, அதன் மீது உடனடியாக ஒரு பாசமும் பரிவும் ஏற்படுகிறது. மயக்கும் தன்மைகளைக் கூடுதலாகக் கொண்ட பிள்ளைகளை நாம் கூடுதலாகக் கவனித்து கொள்கிறோமாம் - இத் தன்மைகளை குறைவாகக் கொண்ட பிள்ளைகளோடு ஒப்பிடும்போது! இந்தப் பழக்கம் பரிணாம வளர்ச்சியில் எமது உயிரணுக்களிலேயே இது இருப்பதாக நம்பப்படுகிறது. குழந்தைகளும் பிறந்த உடனேயே அழகான முகங்களைத் தேடிப் பார்ப்பதும் இதனால்தான். அழகான மாணாக்கர்கள் ஆசிரியர்களின் கவனத்தை இலகுவாக ஈர்ப்பதும் இதனால்தான்.

இதில் வேடிக்கை என்னவென்றால், இந்த சக்தியின் காரணமாக குழந்தைகளின் தன்மைகள் கொண்ட வளர்ந்தோரைக் கண்டும் நாம் ஈர்க்கப் படுகிறோம். இத்தன்மைகள் கொண்ட மிருகங்களிலும், படங்களிலும் கூட நாம் அன்பு செலுத்துகிறோம். வோல்ட் டிஸ்னி இத்தனை வருடங்களாக இதை வைத்தே கோடிக்கணக்கில் சம்பாதிக்கிறார்கள் அல்லவா?

(படங்கள் இணையத்திலிருந்து)

நோவு வேண்டேன்; நூறாண்டு வேண்டினேன்

பாரதிக்குத் தெரியாததா என்ன? நோவு இல்லாத வாழ்வல்லவா கேட்கிறார். தலைவலி, நெங்சுவலி, முதுகுவலி, மூட்டுவலி, வயிற்றுவலி, காதுவலி, கண்வலி, கால் வலி, முழங்கால் வலி, கை வலி, குத்து வலி, திருகு வலி, உடல் வலி. குத்து, நமைச்சல், எரிவு. அப்பப்பா! வலிகளில் தான் எத்தனை வகை! இத்தனையையும் தாங்கிக் கொண்டு எப்படித்தான் வாழ்கிறோமோ? ஆனால் இவைகளில் ஏதோ ஒன்றாவது நாளாந்தம் ஒவ்வொருவருக்கும் வந்து மறைந்து கொண்டுதான் இருக்கிறது. ஏன் அப்படி? நோவே இல்லாத வாழ்வு இருக்க முடியாதா? வலியென்று வந்து விட்டால் அதை எப்படியாவது நிறுத்திவிட வேண்டும் என்று துடிக்கிறோம் அல்லவா? இதுவேதான் வலிவருவதற்கும் ஒருவகையில் காரணமாகிறது. அதாவது வலி என்று நமது மூளை உணர்ந்து கொள்வதற்கு இது காரணமாகிறது. எப்படி?

முதலில் வலி எப்படி உருவாகிறது என்று பார்ப்போம். முள்ளந்தண்டு வடத்திலிருந்து தோல், தசைகள் மற்றும் உள்ளுறுப்புகளுக்கு நரம்புகள் தொடுப்புகளை ஏற்படுத்தியிருக்கின்றன. நரம்புகளின் முடிவுகளில் சில தொடுகை, அதிர்வு, குளிர், வெப்பம் போன்றவற்றை உணரக்கூடியன. ஏனையவை உடலின் திசுக்களின் அழிவை அல்லது வரப்போகும் அழிவை உணரக்கூடியன. இந்த இரண்டாவது வகை நரம்புகள் அதிகம் காயம்படக் கூடிய இடங்களில், உதாரணமாக கை கால் விரல்களில், காணப்படுகின்றன. ஆபத்தை இவை உணரும்போது, மின் அலைகளை நரம்புகளினூடாக அனுப்புகின்றன. வலி பயங்கரமானதானால், மின் அலைத் தகவல்கள் உடனடியாக அனுப்பப்படும். ஒவ்வொரு கணத்திலும் லட்சக்கணக்கான தகவல்கள் இவ்வாறு நரம்புகளினூடாக முள்ளந்தண்டு வடத்திற்கு வந்து சேர்கின்றன.

இந்தத் தகவல்களெல்லாம் மூளையை நேரடியாக வந்து சேர்ந்தால் அவற்றைப் புரிந்து கொள்வதிலேயே மூளை தனது நேரத்தைச் செலவிட நேரிடும். ஆனால், இங்குதான் முள்ளந்தண்டு வடத்திலுள்ள சிறப்பு நரம்புக்கூறுகள் தமது பணியைச் செய்கின்றன. கடும் வலிகளை அறிவுறுத்தும் தகவல்களை உடனடியாக மூளைக்குப் போக வழிவிடுவார்கள் இந்த துவாரபாலகர்கள். ஆனால், சும்மா வெறுமனே ஏதோ காலில் படுகிறது என்பது போன்ற தகவல்களை இந்த நரம்புக் கூறுகள் அங்கேயே தடுத்து நிறுத்தி விடுகின்றன.

மூளை தனக்குக் கிடைக்கும் தகவல்களை மூன்று வெவ்வேறு பகுதிகளுக்கு அனுப்புகிறது. அந்தப் பகுதிகளிலிருந்து அந்த வலிக்கு என்ன நடவடிக்கை எடுப்பது என்பது தீர்மானிக்கப் படுகிறது. கையைச் சுடுநீருனுள் வைத்துவிட்டொமென்றால் அதில் நாம் உணரும் வலி காரணமாக நாம் உடனடியாகக் கையை எடுத்துவிடுகிறொம் அல்லவா? மேலே உள்ள முறைப்படி தான் தகவல்கள் மூளையை அடைந்து கையை உடனடியாக சுடுநீரிலிருந்து எடுத்துவிட வேண்டும் என்ற முடிவு எடுக்கப் பட்டது. வலி என்பது இருப்பதற்கான காரணமும் இதுவே. வலி என்பது உடலின் ஏதோ ஒருபகுதி காயப்பட்டுவிட்டது அல்லது காயப்படப்போகிறது என்பதை எமக்கு உணர்த்தவே பரிணாம வளர்ச்சியில் உருவாகியிருக்கிறது. எமது வாழ்விற்கு இது மிக முக்கியமானது.

உங்களுக்குக் கடும் தலைவலி என்று வைத்துக் கொள்வோம். ஆனாலும் உங்கள் வேலையையும் செய்து முடித்தாக வேண்டும். ஆகையால் உங்கள் முழு கவனத்தையும் வேலையில் செலுத்த முயல்கிறீர்கள். இது சாத்தியமா? தலைவலி போன்ற கடுமையான வலிகளுடன் வேறு விடயங்களில் கவனம் செலுத்துவது மிகக் கடினம். ஏன்? மூளையின் ஏதோ ஒருபகுதிதான் இவ்வாறு நமது கவனத்தைக் குழப்புவதாக இருக்க வேண்டும். அண்மையில் அமெரிக்காவில் சில அறிவியலாளர்கள் இந்தப் பகுதியைக் கண்டுபிடித்துவிட்டார்கள். ஒருவகை காந்த அதிர்வுப் படமாக்கல் முறையை வைத்து அவர்கள் செய்த சோதனைகளில் ஞாபக சக்தியோடு பின்னிப் பிணைந்திருக்கும் lateral occipital complex என்ற பகுதிதான் ஞாபகத்தோடு சம்பந்தப்பட்ட வேலைகளைச் செய்வதற்குப் பயன்படும் அதேவேளையில், வலி எற்படும் போது பாதிக்கவும் செய்கிறது. அதனால் தான் வேலையில் கவனம் செலுத்தமுடியாமல் போகிறது என்று அவர்கள் கூறுகிறார்கள். மேலும், வலி இருக்கின்றபோது மூளையின் rostral anterior cingulate cortex என்ற பகுதியினூடாக வலி இந்த LOC பகுதியைப் பாதிக்கிறது. வலி இல்லாதபோது, LOC பகுதி மூளையின் வேறொரு பகுதியிலிருந்து சமிக்ஞைகளைப் பெறுகிறதாம்.

இன்னுமொரு விடயமும் கவனிக்கத்தக்கது. வலியும் வலி வந்துவிடுமோ என்ற பயமும் வெவ்வேறு. ஆனால், இவற்றை உணரும் மூளையின் பகுதிகள் இரண்டும் அருகருகே இருக்கின்றன. இதுவும் பரிணாம வளர்ச்சியில் முக்கியமானது. வலி வந்துவிடுமோ என்ற பயமும் வலியைத் தரக்கூடிய ஆபத்தான நிலைமைகளிலிருந்து எங்களைக் காப்பாற்றும் அல்லவா?

இப்போது சொல்லுங்கள்: வலியில்லாத வாழ்க்கை வேண்டுமா?

(படங்கள் இணையத்திலிருந்து)